Mishandeling

Mishandeling valt onder de categorie geweldsdelicten en is strafbaar gesteld in artikel 300 e.v. Wetboek van Strafrecht. De wet geeft geen duidelijke definitie van welke gedragingen onder mishandeling vallen. Daarom is het soms lastig om zeggen of bepaald gedrag de kwalificatie van mishandeling krijgt. Door middel van eerdere uitspraken van rechtbanken geven strafrechters hier invulling aan. Deze zogeheten ‘precedenten’ worden bij elkaar jurisprudentie genoemd.

Over het algemeen valt onder mishandeling gedrag waarbij de verdachte een ander pijn of letsel toebrengt. Om tot een bewezenverklaring te komen heeft de rechter altijd twee bewijsmiddelen nodig, want: één getuige is geen getuige. Het eerste bewijsmiddel zal meestal de aangifte zijn. Aan het tweede bewijsmiddel worden geen hoge eisen gesteld. Het kan een getuigenverklaring zijn, maar ook een letselverklaring of een proces-verbaal van de politie waarin letsel (bijv. in de vorm van een blauwe plek of wondje) wordt beschreven kan al genoeg zijn om als ondersteunend bewijs te dienen.

Onder zware mishandeling wordt verstaan een mishandeling waarbij opzettelijk zwaar lichamelijk letsel wordt toegebracht. Wanneer is sprake van zwaar lichamelijk letsel? Artikel 82 WvSr geeft hier antwoord op.

Artikel 82
‘1. Onder zwaar lichamelijk letsel worden begrepen: ziekte die geen uitzicht op volkomen genezing overlaat, voortdurende ongeschiktheid tot uitoefening van zijn ambts- of beroepsbezigheden, en afdrijving of dood van de vrucht van een vrouw.
2. Onder zwaar lichamelijk letsel wordt mede begrepen storing van de verstandelijke vermogens die langer dan vier weken geduurd heeft.’

Aan de begrippen uit artikel 82 WvSr is nadere invulling gegeven in de jurisprudentie.
Wordt u verdacht van een (poging tot) zware mishandeling dan zijn politie en/of justitie van oordeel dat u opzet heeft gehad op zwaar lichamelijk letsel bij het slachtoffer. Dit is dus anders dan een verdenking van eenvoudige mishandeling met zwaar lichamelijk letsel tot gevolg, waar het opzet niet op het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel was gericht, maar dat dit letsel wel is opgelopen.

In sommige zaken is het moeilijk te bepalen wie precies welke klap, trap of kopstoot heeft gegeven. Als het geweld door een groep mensen is uitgevoerd kan het openbaar ministerie ervoor kiezen de mensen waaruit die groep bestond te vervolgen voor openlijke geweldpleging. Bij openlijke geweldpleging hoeft de officier van justitie niet te bewijzen wie precies welke klap heeft uitgedeeld. Wel moet voor iedere verdachte individueel worden bewezen dat deze een ‘wezenlijke bijdrage’ aan het geweld heeft geleverd. De wezenlijke bijdrage aan de openlijke geweldpleging hoeft niet uit geweld te bestaan. Het kan ook zijn dat die voortkomt uit het belemmeren van de vlucht van het slachtoffer, of het opjutten van degene die daadwerkelijk het geweld uitoefent.

Bij zaken die gaan over openlijke geweldpleging is het erg belangrijk wat de verschillende verdachten verklaren. In een vroeg stadium advies in winnen bij een advocaat is dus sterk aan te raden. De advocaat kan ook met u mee naar het politieverhoor om te zorgen dat wat u zegt goed op papier komt en de politie u geen woorden in de mond legt. Juist bij openlijke geweldpleging is het zaak dit goed in de gaten te houden omdat het in veel zaken aankomt op de nuances.

Het Openbaar Ministerie hanteert zogeheten strafvorderingsrichtlijnen: algemene uitgangspunten die officieren van justitie in het hele land gebruiken bij het formuleren van een strafeis voor zaken die voor de rechter worden gebracht (mits wettig en overtuigend bewezen en de dader strafbaar wordt geacht). Klik hier om te zien welke strafeis de officier van justitie ongeveer zal formuleren indien u verdacht wordt van mishandeling.

Ook rechters hebben afspraken gemaakt om de strafoplegging in Nederland zoveel mogelijk op elkaar af te stemmen. Voor een aantal veel voorkomende delicten zijn daarom oriëntatiepunten gegeven, waarop de rechter zich kan oriënteren bij de oplegging van de straf. Oriëntatiepunten geven de straf weer die rechters voor het modale feit (de meest voorkomende verschijningsvorm van het strafbare feit) plegen op te leggen. Klik hier om te zien welke strafopleggingen gelden voor het strafbare feit mishandeling.

Let op: rechters en officieren van justitie hanteren richtlijnen en oriëntatiepunten. Persoonlijke omstandigheden zoals een gezin, een baan, doorlopende vaste lasten, zwaarwegende gezondheids- of familieomstandigheden maken dat in iedere zaak een aparte afweging wordt gemaakt mocht het tot een bewezenverklaring komen.

Het Openbaar Ministerie treedt hard op tegen daders van geweldsdelicten, omdat mishandeling door slachtoffers als ingrijpend worden ervaren. De strafrechter kan bij een bewezenverklaring zware straffen opleggen, waaronder gevangenisstraf, zeker wanneer het om bijvoorbeeld openlijk geweld gaat. Heeft u een uitnodiging voor verhoor op het politiebureau, een dagvaarding om voor de strafrechter te verschijnen of een uitnodiging voor een OM-zitting ontvangen? Raadpleeg altijd eerst een in het strafrecht gespecialiseerde advocaat. Deze kan u van advies voorzien voorafgaand aan het politieverhoor en kan u indien gewenst verhoorbijstand bieden tijdens het politieverhoor. Op die manier kunnen uw verdediging en verweer zo goed mogelijk worden ingestoken. Mocht de officier van justitie overgaan tot verdere strafvervolging, dan staat een advocaat van Van Gessel Jonge Vos Hammerstein Advocaten u graag bij ter terechtzitting om samen met u de verdediging te voeren. Wij verdedigen zowel op basis van uurtarief als pro deo (toevoeging voor gefinancierde rechtsbijstand).

Indien u veroordeeld bent voor mishandeling, zware mishandeling, openlijk geweld of een ander geweldsmisdrijf, kan rechtsbijstand bij het verkrijgen van een Verklaring Omtrent Gedrag (VOG) of een bezwaarschrift tegen opname van uw DNA-profiel in de DNA-databank nodig zijn (zie voor meer informatie de vraag daarover op de veelgestelde vragen pagina). Ook op dit punt kunt u zich tot ons wenden.

In geval van vrijspraak, sepot of bij ontslag van rechtsvervolging bestaat de mogelijkheid een schadevergoedingsverzoek voor u in te dienen om uw kosten voor de rechtsbijstand vergoed te krijgen.